Afinar el alma

Siempre que un concierto está a punto de empezar los músicos afinan sus instrumentos para que la música que van a interpretar suene de la mejor manera posible. Los instrumentos son muy delicados y precisan cuidados y afinación contínua. A los seres humanos nos pasa exáctamente igual pero no solemos darnos cuenta.

Hace unos días tuve el privilegio de escuchar a la violonchelista Sol Gabetta dirigida por Giovanni Antonini. La sala de conciertos llena. Tuve a mi lado a un joven de siete años no pestañeó durante toda la función, fue hipnótica. Me gusta que los conciertos de música de calidad se llenen, no es lo normal en nuestro medio. Me gusta que acudan jóvenes y niños para bajar algo la media de edad sumamente elevada de los asistentes. Me gustaría que la sociedad en general recuperase el gusto por la belleza y la naturaleza para afinarse cada día. Suele ser más fácil refugiarse en paraisos artificiales y en pantallas de todo tipo, el resultado es que nuestras cuerdas interiores pierden el grado óptimo de tensión. Andamos por la vida hipertensos o flácidos lo que nos impide dar la nota adecuada ante nosotros mismos y ante los demás. Esto suele llevar asociado sufrimiento, mucho sufrimiento.


Es verdad que no todos tenemos el virtuosismo de Sol Gabetta con el violonchelo, su pasión, sus ganas de transmitir. Pero de alguna forma todos lo queremos y estamos llamados a ello sea cual sea nuestro instrumento, nuestra pasión en la vida o nuestros valores.

Amodorrarnos con la televisión o las pastillas de turno no nos hará más felices. Buscar alguna actividad que nos ponga las pilas y nos afine probáblemente sí.










Grenzen Sie die Seele

 Immer, wenn eine Show ist dabei, die Musiker stimmen ihre Instrumente beginnen mit der Musik , die spielen klingt so gut wie möglich . Die Instrumente sind sehr empfindlich und erfordern Pflege und kontinuierliche Abstimmung . Die Menschen verbringen genau das gleiche , aber wir haben nicht oft realisieren.
Vor ein paar Tagen hatte ich das Privileg, zu hören, der Cellistin Sol Gabetta von Giovanni Antonini gerichtet . Die volle Konzerthalle. Neben mir ein junger sieben Jahre alten nicht während der ganzen Show blinken war hypnotisch. Ich mag Musik Konzerte füllen die Qualität ist nicht die Norm in unserem Land. Ich mag Kinder und Jugendliche , die etwas extrem hohe Durchschnittsalter der Teilnehmer downloaden kommen . Ich wünschte, die Öffentlichkeit wieder den Geschmack für die Schönheit und die Natur jeden Tag abgestimmt werden. Es ist oft einfacher , Zuflucht in künstlichen Paradiesen und Displays aller Art zu nehmen, ist das Ergebnis, dass unsere innere Saiten verlieren optimale Spannung . Wir gehen durch das Leben mit Bluthochdruck oder Schlaffe , was hält uns geben, rechtzeitig über uns selbst und zu anderen. Dies führt häufig verbundenen Leid , viel Leid .
Es stimmt, dass nicht jeder hat die Virtuosität der Sol Gabetta mit dem Cello , seine Leidenschaft , sein Wunsch, zu vermitteln. Aber irgendwie haben wir alle lieben ihn und sind aufgerufen, was auch immer unser Instrument zu tun , unsere Leidenschaft im Leben oder unsere Werte .
Es amodorrarnos mit dem TV oder schalten Sie die Pillen, die wird uns nicht glücklicher machen . Finden Sie eine Aktivität, die uns gestellt , und wir stimmen wahrscheinlich ja .

( automatische Übersetzung )





ראַפינירן די נשמה
ווען אַ ווייַזן איז וועגן צו אָנהייבן די מיוזישאַנז ניגן זייער ינסטראַמאַנץ צו די מוזיק וואָס וועט שפּילן סאָונדס דער בעסטער וועג מעגלעך. די ינסטראַמאַנץ זענען זייער יידל און דאַרפן זאָרגן און קעסיידערדיק טונינג . מענטש ביינגז פאַרברענגען פּונקט דער זעלביקער אָבער מיר טאָן ניט אָפֿט פאַרשטיין .
א ביסל טעג צוריק איך האט די פּריווילעגיע פון ​​צוגעהערט צו די טשעלאַסט סאָל גאַבעטטאַ דירעקטעד דורך דזשאַוואַני אַנטאָניני . די פול קאָנצערט האַלל. ווייַטער צו מיר אַ יונג זיבן יאָר אַלט האט ניט פּינטלען בעשאַס די גאנצע ווייַזן איז כיפּנאַטיק . איך ווי מוזיק קאָנסערץ פּלאָמבירן קוואַליטעט איז ניט דער קלאַל אין אונדזער לאַנד . איך ווי יונג מענטשן און קינדער וואס קומען צו אָפּלאָדירן עפּעס גאָר הויך דורכשניטלעך עלטער פון די אַטענדיז . איך ווונטש דער גענעראַל ציבור ריגיינד די טעם פֿאַר שיינקייט און נאַטור צו זיין טונד יעדער טאָג. עס איז אָפט גרינגער צו נעמען אָפּדאַך אין קינסטלעך פּאַראַדיסעס און דיספּלייז פון אַלע מינים, דער רעזולטאַט איז אַז אונדזער ינער סטרינגס פאַרלירן שפּאַנונג אָפּטימום . מיר גיין דורך דעם לעבן היפּערטענסיווע אָדער פלאַבבי וואָס האלט אונדז געבן טויגן באַמערקן צו זיך און צו אנדערע. דעם אָפֿט פירט פארבונדן צאָרעס , פיל צאָרעס.
עס איז אמת אַז ניט אַלעמען האט די ווירטואָסיטי פון סאָל גאַבעטטאַ מיט די טשעלאָו , זיין לייַדנשאַפט , זיין פאַרלאַנג צו קאַנוויי . אבער עפעס מיר אַלע ליבע אים און זענען גערופן צו טאָן וועלכער אונדזער קיילע , אונדזער לייַדנשאַפט אין לעבן אָדער אונדזער וואַלועס.
עס אַמאָדאָרראַרנאָס מיט די טעלעוויזיע אָדער אומקערן די פּילז וועט ניט מאַכן אונדז כאַפּיער . געפינען אַ טעטיקייט אַז שטעלן אונדז אַרויף און מיר ניגן מיסטאָמע יאָ.

( אָטאַמאַטיק איבערזעצונג )