¿Podemos aceptar el destino que nuestras vidas escriben?

Así es, no volveremos a vagar
Tan tarde en la noche,
Aunque el corazón siga amando
Y la luna conserve el mismo brillo.

Pues así como la espada gasta su vaina,
Y el alma consume el pecho,
Asimismo el corazón debe detenerse a respirar,
E incluso el amor debe descansar.

Aunque la noche fue hecha para amar,
Y los días vuelven demasiado pronto,
Aún así no volveremos a vagar
A la luz de la luna.

Lord Byron



 

Cada ser humano es una narración, una historia única e irrepetible escrita con su propia vida, con cada simple acción, palabra y pensamiento. Somos nosotros mismos los que escribimos nuestro destino.

Cuando llegue el momento de enfrentarnos a él, ¿seremos capaces de aceptarlo?

No se engañen, no hay ningún químico, ninguna poción que nos exima de nuestra propia historia. Cuando todo parece arder, cuando todo está terriblemente oscuro, la Vida nos pone delante la posibilidad de dar un paso. La enfermedad, la pérdida, el sufrimiento, el sin sentido... cuando nos adentramos en las arenas de nuestros desiertos se abre una puerta que nos permite despertar.

Los héroes nos enseñan que es posible cruzarla, aprendamos de ellos para no dejarnos arrastrar por el horror y los fantasmas que anidan en nuestras propias sombras.





Roto el corazón
abiertas rima y verdad
me dejaré ir



Minden ember egy narratíva, egy egyszeri történetet írt a saját életét, és minden egyes akció, szó és gondolat. Önmagunk írunk sorsunkat.

Amikor eljön az idő fogunk foglalkozni vele, képesek leszünk elfogadni?

Félreértés ne essék, nincsenek vegyszerek, nincs főzet, hogy megmentsen minket a saját történetét. Amikor minden úgy tűnik, hogy éget, amikor minden rettenetesen sötét, az élet elénk a lehetőséget, hogy egy lépést. Betegség, veszteség, szenvedés, értelmetlen ... amikor belépünk a sivatagi homok egy ajtó nyílik lehetővé nyomán.

Hősök tanítanak minket, hogy lehetséges, hogy át rajta, tanulni tőlük, hogy nem kap végzett el a horror és a szellemeket, hogy fészket a saját árnyékban.

  (automatikus fordítás)




No les persigas...
tu destino lo escribes
con tu sangre




Κάθε ανθρώπινο ον είναι μια αφήγηση, ένα one-off ιστορία που γράφτηκε με τη δική του ζωή, με κάθε δράση, λέξη και σκέψη. Τους εαυτούς μας γράφουμε τη μοίρα μας.

Όταν έρθει η ώρα θα ασχοληθούμε με αυτό, θα είμαστε σε θέση να το δεχτούν;

Μην κάνετε κανένα λάθος, δεν υπάρχουν χημικές ουσίες, υπάρχει φίλτρο για να μας σώσει από τη δική μας ιστορία. Όταν όλα φαίνεται να καίγονται, όταν τα πάντα είναι τρομερά σκοτάδι, η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους με την ευκαιρία να κάνουμε ένα βήμα. Η ασθένεια, η απώλεια, η ταλαιπωρία, αναίσθητος ... όταν μπαίνουμε άμμο της ερήμου μας μια πόρτα που ανοίγει επιτρέπει αφύπνισης.

Ήρωες μας διδάσκουν ότι είναι δυνατόν να το διασχίσουν, να μάθουν από αυτούς να μην παρασυρθούμε από τη φρίκη και τα φαντάσματα που φωλιάζουν στις δικές μας σκιές.

  (Αυτόματη μετάφραση)